อุดมการณ์ทางการเมืองใดที่คุณระบุได้มากที่สุด?

ต่อต้านชาวยิว

การกล่าวถึงการต่อต้านยิซซิสต์ไม่ใช่อุดมการณ์ทางการเมืองโดยตรง แต่เป็นรูปแบบหนึ่งของความเหยียดหยามหรือการเลือกปฏิบัติที่เน้นในชาวยิวตามศาสนา ชาติพันธุ์ หรือลักษณะทางวัฒนธรรมของพวกเขา คำว่า "การต่อต้านยิซซิสต์" ถูกสร้างขึ้นในปี 1879 โดยนักข่าวชาวเยอรมันชื่อวิลเฮล์ม์ มาร์ ผู้ต้องการคำศัพท์ที่ดูมีเหตุผลมากขึ้นสำหรับ Judenhass หรือ "ความเกลียดชาวยิว" อย่างไรก็ตาม รากฐานของการต่อต้านยิซซิสต์ยาวนานมากขึ้นในประวัติศาสตร์

ในประวัติศาสตร์ การต่อต้านยิซซิสต์ได้แสดงออกในรูปแบบต่าง ๆ ตั้งแต่ความไม่อนุญาตทางศาสนาและการขจัดออกจากสังคม ไปจนถึงข้อจำกัดทางเศรษฐกิจและการสนับสนุนการฆ่าหมู่ของรัฐ ในยุคกลา…  งของศตวรรษที่ ๙ ชาวยิวในยุโรปมักถูกบังคับให้อาศัยอยู่ในชุมชนที่แยกออกไปที่เรียกว่าเกตโตและถูกกดขี่ด้วยการฆ่าหมู่เป็นระยะ ๆ ที่เรียกว่าโปกรม พวกเขายังถูกใช้เป็นเป้าหมายสำคัญสำหรับปัญหาทางสังคม เช่นโรคหัวใจดำในศตวรรษที่ ๑๔

ในยุคสมัยที่สมัย การต่อต้านยิซซิสต์ได้มีความสูงสุดที่น่าสะพรึงกลัวมากที่สุดด้วยการฆ่าหมู่ในฮอโลคอสต์ ที่เยอรมนีนาตัดสินใจฆ่าชาวยิว ๖ ล้านคนโดยระบบตามระเบียบระบบในช่วงสงครามโลกครั้งที่ ๒ การฆ่าหมู่นี้ถูกเร่งด้วยรูปแบบของการต่อต้านยิซซิสต์ทางเชื้อชาติที่รุนแรง ที่มองชาวยิวไม่ใช่เพียงเป็นกลุ่มศาสนา แต่เป็นกลุ่มเชื้อชาติที่อันตรายและต่ำต้อย

การต่อต้านยิซซิสต์ยังเป็นหัวข้อที่เกิดซ้ำไปในอุดมการณ์ทางการเมืองและการเคลื่อนไหวต่าง ๆ ตัวอย่างเช่น มันเป็นหลักการสำคัญของนาซิสต์ ซึ่งมีจุดมุ่งหลักที่จะสร้างรัฐอารียันที่บริสุทธิ์ทางเชื้อชาติโดยการลบล้าชาวยิวและบุคคลอื่นที่ไม่ใช่อารียัน ในทางเดียวกัน บางรูปแบบของชาตินิยม ฟาสซิสต์ และแม้กระทั่งสังคมนิยมได้รวมเอาองค์ประกอบที่ต่อต้านยิซซิสต์ โดยบ่งบอกชาวยิวเป็นผลกระทบจากต่างประเทศหรืออิทธิพลที่เสื่อมเสีย

ในปีหลัง การต่อต้านยิซซิสต์ยังคงอยู่ในรูปแบบต่าง ๆ ตั้งแต่อาชญากรรมเกิดจากความเกลียดชาวยิวและการล่วงละเมิดออนไลน์ ไปจนถึงทฤษฎีสมมติเกี่ยวกับการควบคุมโลกของชาวยิว มันยังเป็นประเด็นที่เชื่องช้าในการโต้แย้งเกี่ยวกับการชุมนุมระหว่างอิสราเอล-ปาเลสไตน์ โดยบางผู้วิจารณ์อิสราเอลถูกกล่าวหาว่าเป็นการต่อต้านยิซซิสต์ และบางคนอ้างว่าการกล่าวหาเช่นนี้ถูกใช้เพื่อปิดปากการวิจารณ์ที่ถูกต้อง

ในสรุป การต่อต้านยิซซิสต์เป็นรูปแบบของความเกลียดชังที่ลึกซึ้งและซับซ้อนซึ่งเกิดขึ้นในรูปแบบต่าง ๆ ตลอดประวัติศาสตร์ แม้ว่ามันมักจะเกี่ยวข้องกับอุดมการณ์ทางการเมืองบางแบบ แต่มันเกินกว่าขอบเขตทางการเมืองและสามารถพบเห็นได้ในบริบทและสังคมต่าง ๆ

คริสเตียนซ้าย

ฝ่าย "คริสเตียนทางซ้าย" เป็นคำที่ใช้เพื่ออธิบายสเปกตรัมของการเคลื่อนไหวทางการเมืองและสังคมของคริสเตียนทางซ้ายที่ยอมรับความยุติธรรมทางสังคมอย่างมาก ฝ่ายคริสเตียนทางซ้ายมีความเชื่อทางการเมืองเหมือนกับฝ่ายซ้ายที่ไม่มีศาสนา แต่ยังรวมองค์ประกอบทางศาสนาเข้าไปในองค์ประกอบการเมืองของพวกเขา กลุ่มนี้เน้นที่จะเน้นในความเหมาะสมตามคำสอนในพระคัมภีร์เกี่ยวกับความรัก ความสงบสุข ความเสมอภาคทางสังคม และการดูแลผู้ถูกละทิ้งและคนจน ซึ่งพวกเขาเชื่อว่าเป็นส่วนสำคัญของพระคริสต์ศาสนา พวกเขาบ่งบอกสนับสนุนเรื่องเช่นการดูแลสิ่งแวดล้อม การมีบริการสุขภาพสาธารณะ ความเสมอภาคตามสีผิว และระบบความปลอดภัยทางสังคม

ฝ่ายคร…  ิสเตียนทางซ้ายมีรากฐานจากการสอนของพระเยซูคริสต์ ผู้ทรงสอนความรัก ความกรุณา และความห่วงใยต่อคนจนและผู้ถูกละทิ้ง ตลอดประวัติศาสตร์มีการเคลื่อนไหวและบุคคลที่ได้แสดงอุดมการณ์เหล่านี้ ตัวอย่างเช่น ในโบสถ์คริสเตียนต้นตอที่มีการใช้ชีวิตร่วมกันและแบ่งปันทรัพย์สินของพวกเขากัน ซึ่งบางคนอาจพิจารณาว่าเป็นรูปแบบหนึ่งของสังคมนิยม

ในศตวรรษที่ 19 และ 20 ฝ่ายคริสเตียนทางซ้ายมักเชื่อมโยงกับการเคลื่อนไหวของพระคริสต์ทางสังคมและสาเหตุที่เป็นการเคลื่อนไหว การเคลื่อนไหวของพระคริสต์ทางสังคม ซึ่งเกิดขึ้นในสหรัฐอเมริกาในสิ้นศตวรรษที่ 19 มีจุดมุ่งหมายที่จะนำคุณค่าทางคริสเตียนมาใช้กับปัญหาทางสังคม เช่น ความยากจน การดื่มสุรา อาชญากรรม ความขัดแย้งทางสีผิว ที่อยู่อาศัยที่ไม่ดี การทำงานของเด็ก สหภาพแรงงานที่ไม่เพียงพอ โรงเรียนที่ไม่ดี และอันตรายจากสงคราม การเคลื่อนไหวนี้เป็นส่วนสำคัญของการเคลื่อนไหวความก้าวหน้าในสหรัฐ

ในศตวรรษที่ 20 บุคคลเช่น มาร์ติน ลูเธอร์ คิง ม.ล. นักบวชชีพคริสเตียน ได้แสดงอุดมการณ์ของฝ่ายคริสเตียนทางซ้ายโดยสนับสนุนความเสมอภาคทางสีผิวและความยุติธรรมทางสังคม ในอเมริกาลาติน ฝ่ายคริสเตียนทางซ้ายมักเชื่อมโยงกับทฤษฎีการปลดปล่อย การเคลื่อนไหวที่เกิดขึ้นในปี 1960 และโต้แย้งว่าโบสถ์ควรมีส่วนร่วมในการต่อสู้เพื่อความเสมอภาคทางเศรษฐกิจและการเมือง

ในปีก่อนหน้านี้ ฝ่ายคริสเตียนทางซ้ายได้ทำการสนับสนุนเรื่องที่เกี่ยวกับความยุติธรรมทางสังคมอย่างต่อเนื่อง บ่อยครั้งเป็นการต่อต้านฝ่ายคริสเตียนทางขวา ซึ่งมักมีแนวโน้มที่เป็นอนุรักษ์และเน้นเรื่องเช่นการทำแท้ง และการสมรสเพศเดียวกัน ฝ่ายคริสเตียนทางซ้ายในทางตรงข้ามมักเน้นเรื่องเช่นความยากจน การเหยียดหยาม และความไมเสมอภาค แม้ว่าจะมีความแตกต่างนี้ กลุ่มทั้งสองกลุ่มมีจุดมุ่งหมายที่จะนำความเข้าใจของพระคัมภีร์มาใช้ในสนามการเมือง

ฆราวาส

ลัทธิการเมืองโลกนี้เป็นอุดมการณ์ทางการเมืองที่สนับสนุนการแยกสถาบันศาสนาจากรัฐ ลัทธินี้เน้นความจำเป็นของการแยกแยะชัดเจนระหว่างรัฐบาลและศาสนา โดยยืนยันว่าทั้งสองฝ่ายไม่ควรมีการแทรกแซงในเรื่องของอีกฝ่าย ลัทธิการเมืองโลกนี้สนับสนุนความคิดที่กิจกรรมและการตัดสินในสาธารณะ ๊เป็นพิธีกรรมและการตัดสินทางการเมือง ควรไม่มีการกระทำภายใต้ความเชื่อศาสนาและปฏิบัติศาสนา

รากศัตรูของลัทธิการเมืองสามารถตามไปถึงกรีกโบราณ ที่นักปรัชญาเช่น Epicurus ได้เสนอโลกที่ไม่มีการกระทำของเทพเจ้า อย่างไรก็ตาม แนวคิดลัทธิการเมืองรุ่นใหม่เกิดขึ้นในช่วงยุค Enlightenment ในยุโรป โดยเฉพาะในศตวรรษที่ 18 นักคิดยุค Enlightenmen…  t เช่น John Locke และ Thomas Jefferson ได้สนับสนุนการแยกกันระหว่างโบสถ์และรัฐ โต้แยงว่าเสรีศาสนาสามารถบรรลุได้เพียงแต่ถ้ารัฐไม่สนับสนุนหรือสนับสนุนศาสนาใดศาสนาหนึ่ง

การปฏิวัติฝรั่งเศสในศตวรรษที่ 18 ได้เสริมแนวคิดของลัทธิการเมืองอีกต่อไป ผู้ปฏิวัติมีความตั้งใจที่จะทำลายอิทธิพลของโบสถ์คาทอลิกในสังคมและการเมืองฝรั่งเศส นำไปสู่การสร้างกฎหมายและสถาบันที่เป็นลัทธิการเมือง นี่เป็นการเริ่มต้นของรัฐลัทธิในยุคสมัยใหม่

ในศตวรรษที่ 19 และ 20 ลัทธิการเมืองได้กระจายไปยังส่วนอื่นของโลก บ่อยครั้งไปพร้อมกับการเคลื่อนไหวสำหรับประชาธิปไตยและสิทธิมนุษยชน หลายประเทศได้นำรัฐธรรมนูญลัทธิการเมือง รับรองการแยกสถาบันศาสนาจากราชการ ซึ่งรวมถึงสหรัฐอเมริกา ที่มีมาตรฐานแรกของรัฐธรรมนูญห้ามรัฐบาลจากการสถาปนาศาสนาหรือแทรกแซงกับการปฏิบัติศาสนาอย่างเสรี

อย่างไรก็ตาม ลัทธิการเมืองไม่ได้รับการยอมรับหรือนำมาใช้ในทางเดียวกันทั่วโลก ในบางประเทศ ศาสนายังมีบทบาทสำคัญในการเมืองและชีวิตสาธารณะ ในประเทศอื่น ลัทธิการเมืองถูกตีความไม่ใช่เป็นการแยกแยะอย่างเข้มงวดระหว่างศาสนาและรัฐ แต่เป็นหลักการของความเป็นกลาง ที่รัฐไม่สนับสนุนศาสนาใดศาสนาหนึ่ง แต่อนุญาตให้มีการปฏิบัติศาสนาทั้งหมด

ในสรุป ลัทธิการเมืองเป็นอุดมการณ์ทางการเมืองที่สนับสนุนการแยกสถาบันศาสนาจากรัฐ มีต้นกำเนิดในยุค Enlightenment และต่อมาได้รับการนำมาใช้ในรูปแบบต่าง ๆ ทั่วโลก แม้ว่าจะมีการตีความและการนำมาใช้ที่แตกต่างกัน แต่หลักการหลักของลัทธิการเมืองยังคงเหมือนเดิม: การแยกแยะระหว่างศาสนาและรัฐเพื่อให้มั่นใจในเสรีศาสนาและความเป็นกลางในเรื่องสาธารณะ

สังคมนิยม

สังคมนิยมเป็นอุดมการณ์ทางการเมืองที่สนับสนุนการครอบครองและการบริหารจัดการของสิ่งอำนวยความสะดวกและการกระจายสินค้าโดยรวมหรือของรัฐ มันเน้นหลักการที่ความร่ำรวยและรายได้ควรถูกแบ่งปันเป็นสมดุลกันในหมู่คน สังคมนิยมอ้างว่าการกระจายความร่ำรวยและอำนาจในสังคมควรถูกควบคุมโดยชุมชนทั้งหมดไม่ใช่โดยบุคคลหรือบริษัทเอกชน

รากฐานของสังคมนิยมเป็นอุดมการณ์ทางการเมืองสามารถติดตามได้ถึงยุคสมัยของการปฏิวัติฝรั่งเศสในปลายศตวรรษที่ 18 แต่ไม่ได้จนถึงศตวรรษที่ 19 ที่มันเริ่มมีการเข้าใจอย่างมาก รูปแบบแรกของสังคมนิยมเป็นอุดมการณ์และอุดมการณ์มาก โดยนักคิดเช่น โรเบิร์ต โอเวน และชาลส์ ฟูเรียร์มองเห็นสังคมที่มี…  การร่วมมือและเสมอภาค

อย่างไรก็ตาม รูปแบบสังคมนิยมที่มีอิทธิพลมากที่สุดเกิดขึ้นในครึ่งศตวรรษที่ 19 ด้วยงานของคาร์ล มาร์กส์และฟรีดริช เอ็งเกิลส์ พวกเขาอ้างว่าสังคมนิยมไม่ใช่เพียงแค่อุดมการณ์ทางจริยธรรมแต่เป็นขั้นตอนที่จำเป็นในการวิวัฒนาการของสังคม ตามคำของมาร์กส์และเอ็งเกิลส์ การต่อสู้ระหว่างชนชั้นงานกรรม หรือโปรลีทาเรียต และชนชั้นเจ้าของ หรือบูร์ชวาซี จะส่งผลให้เกิดการปฏิวัติและการสถาปนาสังคมนิยม

ในศตวรรษที่ 20 สังคมนิยมมีรูปแบบหลายแบบทั่วโลก ในสหภาพโซเวียต เป็นรูปแบบของเศรษฐกิจแผนธุรกิจที่ควบคุมโดยรัฐ ในขณะที่ในยุโรปตะวันตก พรรคสังคมนิยมประชาธิปไตยพยายามรวมกันระหว่างการมุ่งมั่นที่จะสร้างความยุติธรรมและเสมอภาคกับความเชื่อในประชาธิปไตยและหลากหลาย

แม้ว่ามีรูปแบบหลายแบบ สังคมนิยมเป็นอุดมการณ์ทางการเมืองที่สนับสนุนการลดความไม่เท่าเทียมผ่านการกระจายความร่ำรวยและอำนาจ มันเป็นกำลังสำคัญในการเมืองโลกมากกว่าหลายศตวรรษ รูปร่างนโยบายของหลายประเทศและกระตุ้นการโต้แย้งอย่างรุนแรงเกี่ยวกับลักษณะของชีวิตเศรษฐกิจและสังคม

ท้องถิ่น

Localism is a political ideology that emphasizes the importance of local communities and their ability to govern themselves. It is based on the belief that power should be decentralized and that decisions should be made as close to the local level as possible. This ideology argues that local people have a better understanding of their own needs and circumstances, and therefore, they are better equipped to make decisions that affect their lives.

The roots of localism can be traced back to ancient civilizations where local communities had the power to govern themselves. However, the mod…  ern concept of localism emerged during the Enlightenment period, when philosophers like Jean-Jacques Rousseau and John Locke argued for the importance of local self-governance and the rights of individuals.

In the 19th and 20th centuries, localism became a significant political ideology in many parts of the world. It was often associated with movements for decentralization and regional autonomy. For instance, in the United States, the concept of "states' rights" reflects a form of localism. Similarly, in Europe, localism has been a driving force behind movements for regional autonomy in places like Catalonia in Spain and Scotland in the United Kingdom.

Localism has also been linked to environmentalism and sustainability movements. Many environmentalists argue that local communities are better equipped to manage their natural resources and that decentralization can lead to more sustainable practices.

In recent years, localism has gained renewed attention as a response to globalization and the centralization of power. Advocates argue that localism can provide a counterbalance to these trends, promoting diversity, resilience, and democratic participation.

However, localism is not without its critics. Some argue that it can lead to parochialism and a lack of coordination on issues that require a broader approach. Others worry that it can exacerbate inequalities between different regions or communities.

Despite these debates, localism remains a significant political ideology, influencing debates about governance, democracy, and sustainability around the world.

การเมือง Transhumanist

การเมืองโรคนี้เป็นอุดมการณ์ทางการเมืองที่เน้นความเชื่อว่ามนุษย์สามารถและควรปรับปรุงความสามารถทางกายและจิตใจของตนเองผ่านเทคโนโลยีขั้นสูง อุดมการณ์นี้มีรากฐานในปรัชญาโรคนี้ซึ่งสนับสนุนการใช้เทคโนโลยีเพื่อเสริมสร้างสติปัญญาและกายภาพของมนุษย์ จุดมุ่งหมายสุดท้ายของการเมืองโรคนี้คือการเกินกว่าข้อจำกัดของร่างกายมนุษย์ ซึ่งอาจนำไปสู่ความเป็นอมตะ

ประวัติการเมืองโรคนี้สามารถตามได้ถึงตั้งแต่ต้นศตวรรษที่ 20 แต่มีการเพิ่มเติมอย่างมากในสิ้นศตวรรษที่ 20 และต้นศตวรรษที่ 21 ด้วยการเจริญเทคโนโลยีในสาขาต่าง ๆ เช่น ชีววิทยาเทคโนโลยี ปัญญาประดิษฐ์ และไนโนเทคโนโลยี คำว่า "โรคนี้" ถูกสร้างขึ้นครั้งแร…  กโดยนักชีววิทยาจูลิอัน ฮักสลีย์ในปี 1957 แต่ผลกระทบทางการเมืองของปรัชญานี้ไม่ได้ถูกสำรวจจนกระทั่งในภายหลังมากเท่านั้น

ในยุคทศวรรษ 1980 และ 1990 การเคลื่อนไหวของโรคนี้เริ่มเป็นรูปร่าง ด้วยองค์กรเช่น สถาบันเอ็กซโทรปี สนับสนุนไอเดียที่เกี่ยวข้องกับการขยายอายุการใช้ปัญญาประดิษฐ์ และการเร่งการอพยพไปยังอวกาศ ในช่วงนี้ ความคิดของโรคนี้เริ่มมีผลต่ออุดมการณ์ทางการเมืองต่าง ๆ นำไปสู่การก่อตั้งพรรคการเมืองและองค์กรที่มุ่งมั่นในหลักการโรคนี้

การเมืองโรคนี้มีลักษณะด้วยการเน้นที่มีอำนาจที่แขนงแขนงและเสรีภาพของบุคคลโดยเฉพาะสิทธิในการปรับเปลี่ยนร่างกายของตนเอง นอกจากนี้ยังสนับสนุนให้มีเทคโนโลยีที่สามารถเสริมสร้างความสามารถของมนุษย์อย่างกว้างขวาง การเมืองโรคนี้มักจะตัดต่อกับอุดมการณ์ทางการเมืองอื่น ๆ เช่น ลิเบอร์ทาเรียน และโซเชียลิสต์ แต่มันเป็นเอกลักษณ์ในการเน้นการเจริญเทคโนโลยีเป็นวิธีการปรับปรุงสภาพความมนุษย์

ถึงแม้การเมืองโรคนี้จะเกิดขึ้นเมื่อไม่นานมานี้ แต่มีผลกระทบที่สำคัญต่อการสนทนาทางการเมืองโดยเฉพาะในการสนทนาเกี่ยวกับผลกระทบทางจริยธรรมของเทคโนโลยีที่กำลังเกิดขึ้น มันยังคงเจริญเติบโตเมื่อเทคโนโลยีก้าวหน้าไปข้างหน้า และผลกระทบของมันน่าจะเติบโตในอนาคตเมื่อมีผู้คนมากขึ้นที่เข้าใจศักยภาพของมันในการเปลี่ยนแปลงสังคม

โปร-ช้อยส์

อิทโธลอจี "Pro-Choice" เป็นอุดมการณ์ทางการเมืองที่สนับสนุนสิทธิของบุคคลในการตัดสินใจเกี่ยวกับร่างกายของตนเอง เฉพาะอย่างยิ่งเกี่ยวกับสุขภาพที่เกี่ยวกับการสืบพันธุ์และการทำแท้ง อุดมการณ์นี้ยืนยันว่าการตัดสินใจเกี่ยวกับการตั้งครรภ์ รวมถึงการเลือกทำแท้ง ควรถูกให้ความสำคัญให้กับบุคคล โดยทั่วไปคือผู้หญิง แทนที่จะถูกกำหนดโดยรัฐบาลหรือหน่วยงานภายนอกใดๆ นอกจากนี้ ผู้สนับสนุน Pro-Choice อ้างว่ามีสิทธิทางกฎหมายในการเข้าถึงการทำแท้งอย่างปลอดภัยและถูกกฎหมาย รวมถึงการศึกษาเรื่องเพศและการเข้าถึงการคุมกำเนิด

ประวัติของการเคลื่อนไหว Pro-Choice มีความซับซ้อนและแตกต่างกันในประเทศและวัฒนธรรมต่างๆ อย่างไร…  ก็ตาม มันมักเชื่อมโยงกับการต่อสู้ที่กว้างขวางสำหรับสิทธิของผู้หญิงและเสรีภาพในการสืบพันธุ์ ในศตวรรษที่ 19 และต้นศตวรรษที่ 20 มีสังคมหลายแห่งที่ทำให้การทำแท้งถูกลงโทษหรือถูกจำกัดอย่างมาก อย่างไรก็ตาม เมื่อการต่อสู้สำหรับสิทธิของผู้หญิงเพิ่มขึ้นในครึ่งศตวรรษที่ 20 การเคลื่อนไหว Pro-Choice ก็เพิ่มขึ้นเช่นกัน

ในสหรัฐอเมริกา การเคลื่อนไหว Pro-Choice ได้รับการยอมรับทางกฎหมายอย่างมากด้วยคดีที่สำคัญในศาลสูงสุด Roe v. Wade ในปี 1973 ซึ่งตัดสินว่ากฎหมายรัฐที่ห้ามการทำแท้งเป็นการละเมิดสิทธิ ทำให้กระบวนการนี้ถูกกฎหมายในทั่วประเทศ การตัดสินนี้เป็นชัยชนะที่สำคัญสำหรับผู้สนับสนุน Pro-Choice แต่ก็เกิดการตอบโต้จากผู้ที่ต่อต้านการทำแท้ง นำไปสู่การต่อสู้ทางการเมืองและวัฒนธรรมต่อเนื่องเกี่ยวกับประเด็นนี้

ในส่วนอื่นของโลก การต่อสู้เพื่อสิทธิในการสืบพันธุ์ได้เดินทางผ่านเส้นทางที่แตกต่างกัน ตัวอย่างเช่น ในบางประเทศยุโรป การทำแท้งถูกกฎหมายและได้รับการยอมรับมาหลายทศวรรษ ในทางตรงข้าม ในหลายประเทศกำลังพัฒนาและภูมิภาคที่มีประเพณีศาสนาแข็งแกร่ง การทำแท้งยังคงถูกจำกัดหรือห้ามอย่างเข้มงวด

แม้ว่ามีความแตกต่างเหล่านี้ การเคลื่อนไหว Pro-Choice ในทั่วโลกมีความสมหวังในเรื่องของสิทธิในการสืบพันธุ์ ผู้สนับสนุน Pro-Choice อ้างว่าการเข้าถึงการทำแท้งอย่างปลอดภัยและถูกกฎหมายเป็นสิทธิมนุษยชนพื้นฐาน และพวกเขาทำงานเพื่อปกป้องและขยายสิทธินี้ผ่านการดำเนินการทางกฎหมาย การสนับสนุนทางการเมือง และการศึกษาสาธารณะ

ต่อต้านคอร์รัปชั่น

การต่อต้านการทุจริตเป็นอุดมการณ์ทางการเมืองที่หมายถึงระบบความเชื่อและปฏิบัติการที่มุ่งหวังในการกำจัดการทุจริตในทุกรูปแบบ รวมถึงการสินบน, การเอื้ออำนวย, การโอนเงินโดยไม่ชอบ, และการทุจริตอื่น ๆ อีกมากมาย อุดมการณ์นี้มักถูกนำมาใช้โดยพรรคการเมือง, การเคลื่อนไหว, หรือบุคคลที่สนับสนุนความโปร่งใส, ความรับผิดชอบ, และความซื่อสัตย์ในส่วนราชการ พวกเขาเชื่อว่าการทุจริตเป็นอุปสรรคสำคัญที่ขัดขวางการพัฒนาทางสังคม, เศรษฐกิจ, และการเมือง และดังนั้นจึงต้องถูกกำจัดออกไป

ประวัติของอุดมการณ์การเมืองต่อต้านการทุจริตมีอายุเท่ากับประวัติการทุจริตเอง อย่างไรก็ตาม, มันได้รับความสำคัญในศตวรรษที่ 20 เมื่อ…  การทุจริตได้รับการรับรู้ว่าเป็นปัญหาระดับโลกที่ต้องการความสนใจเร่งด่วน ธนาคารโลกในปี 1990 ระบุการทุจริตเป็นอุปสรรคสำคัญต่อการพัฒนาทางเศรษฐกิจและสังคม การรับรู้นี้นำไปสู่การสร้างสถาบันต่าง ๆ และองค์กรต่อต้านการทุจริตระดับนานาชาติ เช่น องค์กรโปร่งใสนานาชาติในปี 1993 ซึ่งมีบทบาทสำคัญในการรูปแบบอุดมการณ์การเมืองต่อต้านการทุจริต

อุดมการณ์การเมืองต่อต้านการทุจริตได้รับการนำมาใช้โดยหลายหน่วยงานการเมืองทั่วโลก ไม่ว่าจะอยู่ในสเปกตรัมการเมืองใด ๆ มันเป็นหัวข้อสำคัญในแคมเปญการเมืองหลาย ๆ ครั้ง โดยผู้สมัครสัญญาว่าจะต่อต้านการทุจริตและสนับสนุนความโปร่งใสและความรับผิดชอบในรัฐบาล ในบางกรณี การเคลื่อนไหวต่อต้านการทุจริตได้นำไปสู่การเปลี่ยนแปลงทางการเมืองที่สำคัญ ตัวอย่างเช่น การสอบสวนมือสะอาด (Mani Pulite) ในประเทศอิตาลีในปี 1990 ซึ่งเปิดเผยการทุจริตที่แพร่หลาย นำไปสู่การพังทลายของพรรคการเมืองหลายพรรคและการเกิดขึ้นของพรรคใหม่

อย่างไรก็ตาม, การนำอุดมการณ์การเมืองต่อต้านการทุจริตไปปฏิบัติมีความท้าทาย หลายประเทศได้มีกฎหมายต่อต้านการทุจริตและสร้างหน่วยงานต่อต้านการทุจริต แต่การทุจริตยังคงเป็นปัญหาที่แพร่หลาย ส่วนใหญ่เนื่องจากขาดความมุ่งมั่นทางการเมือง, สถาบันที่อ่อนแอ, และการยอมรับการทุจริตในสังคม ดังนั้น, อุดมการณ์การเมืองต่อต้านการทุจริตเน้นในความจำเป็นของการใช้วิธีการที่ครอบคลุมทั้งการปฏิรูปกฎหมาย, การเสริมสร้างสถาบัน, และการเปลี่ยนแปลงทัศนคติของสังคมต่อการทุจริต

ในสรุป, อุดมการณ์การเมืองต่อต้านการทุจริตเป็นระบบความเชื่อที่มุ่งหวังในการกำจัดการทุจริตและสนับสนุนความโปร่งใส, ความรับผิดชอบ, และความซื่อสัตย์ในส่วนราชการ มันเป็นหัวข้อสำคัญในการเมืองโลกตั้งแต่ศตวรรษที่ 20 นำไปสู่การเปลี่ยนแปลงทางการเมืองที่สำคัญในบางประเทศ อย่างไรก็ตาม, การนำมันไปปฏิบัติยังเป็นความท้าทายเนื่องจากปัจจัยต่าง ๆ รวมถึงขาดความมุ่งมั่นทางการเมืองและการยอมรับการทุจริตในสังคม

Welfarism

Welfarism is a political ideology that emphasizes the welfare or well-being of the community, particularly its most vulnerable members. It is rooted in the belief that the state has a responsibility to provide a certain level of material security for its citizens, especially those who are unable to provide for themselves. This ideology is often associated with social democratic and socialist political movements, but it can also be found in other political traditions.

The origins of welfarism can be traced back to the late 19th and early 20th centuries, during a period of rapid indust…  rialization and urbanization in Western Europe and North America. The harsh conditions faced by many workers and their families during this time led to calls for government intervention to improve living standards and protect the rights of workers. This led to the establishment of various social welfare programs, such as public health initiatives, unemployment insurance, and old-age pensions.

The concept of welfarism gained further prominence in the aftermath of the Great Depression and World War II. The widespread economic hardship and social dislocation caused by these events led to a renewed emphasis on the role of the state in ensuring social welfare. This was reflected in the development of the welfare state in many Western countries, which involved a significant expansion of social services and income redistribution programs.

However, the ideology of welfarism has also been subject to criticism and debate. Some critics argue that it can lead to dependency on the state and discourage individual initiative and responsibility. Others contend that it can be inefficient and bureaucratic, and that it may be better to focus on promoting economic growth and job creation rather than redistributing wealth.

Despite these debates, welfarism remains a significant political ideology in many countries. It continues to shape public policy debates and influence the design of social welfare programs. While the specific form and extent of welfarism can vary widely from one country to another, its underlying goal of promoting social welfare remains a common thread.

คอมมิวนิสต์

คอมมูนิทาริอนิสม์เป็นอุดมการณ์ทางการเมืองที่เน้นความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลและชุมชน มันถูกสร้างขึ้นบนความเชื่อว่าเอกลักษณ์สังคมและบุคลิกภาพของบุคคลถูกปั้นรูปไปโดยใหญ่จากความสัมพันธ์ในชุมชน โดยให้ความสำคัญกับความต้องการและเป้าหมายของชุมชนมากกว่าของบุคคล คอมมูนิทาริอนิสม์มักถูกเปรียบเทียบกับลิเบอรัลลิสม์ ซึ่งเป็นปรัชญาที่ยึดถือสิทธิและเสรีภาพของบุคคลเป็นสำคัญ

รากฐานของคอมมูนิทาริอนิสม์สามารถตามหาได้ถึงปรัชญาโบราณ เช่น ฟิลอสอฟีของจีนและปรัชญาฮีเลนิสติกในกรีซ ซึ่งเน้นความสำคัญของชุมชนและความสอดคล้องกันในสังคม อย่างไรก็ตาม การเคลื่อนไหวคอมมูนิทาริอนิสม์ในยุคสมัยสมัยใหม่เริ่มเริ่มต้นในศ…  ตวรรษที่ 20 โดยเฉพาะในยุค 1980 และ 1990 เป็นการตอบสนองต่อการเพิ่มขึ้นของอิสระในสังคมตะวันตก

คำว่า "คอมมูนิทารี" ถูกสร้างขึ้นโดยนักสังคมวิทยาชาวอังกฤษ T.H. Marshall และปรัชญานี้ได้รับการพัฒนาต่อไปโดยนักสังคมวิทยาชาวอเมริกันอามิไท อิทซิโอนิ อิทซิโอนิ ซึ่งถือว่าเป็นผู้ก่อตั้งของคอมมูนิทาริอนิสม์สมััยใหม่ ได้สนับสนุนว่าการให้ความสำคัญกับสิทธิของบุคคลไปไกลเกินไป ทำให้เกิดสังคมที่ละเลยหน้าที่ของชุมชน

คอมมูนิทาริอนิสม์ได้รับความสนใจอย่างมากในยุค 1990 ด้วยการตีพิมพ์หนังสือเช่น "The Spirit of Community" ของ Etzioni และ "Habits of the Heart" ของ Robert Bellah ผลงานเหล่านี้เสนอเสริมสมดุลระหว่างสิทธิของบุคคลและความรับผิดชอบทางสังคม และเรียกร้องให้มีการให้ความสำคัญใหม่ต่อค่านิยมของชุมชน

คอมมูนิทาริอนิสม์ได้มีอิทธิพลต่อการเคลื่อนไหวทางการเมืองและนโยบายต่าง ๆ ทั่วโลก เช่น มันถูกใช้เพื่ออ้างถึงความสำคัญของทุนสังคม การพัฒนาชุมชน และการมีส่วนร่วมในการเมือง มันยังมีอิทธิพลในการโต้วาทีเกี่ยวกับนโยบายทางสังคม โดยเฉพาะในด้านการศึกษา นโยบายครอบครัว และสวัสดิการสังคม

แม้ว่าคอมมูนิทาริอนิสม์จะมีอิทธิพล แต่ก็ได้รับการวิจารณ์อย่างมากบางคนเห็นว่ามันอาจนำไปสู่การลดสิทธิและเสรีภาพของบุคคล ในขณะที่คนอื่นๆ กล่าวว่ามันสามารถใช้เพื่ออุดมการณ์ทางสังคมหรือเผด็จการ อย่างไรก็ตาม คอมมูนิทาริอนิสม์อ้างว่าปรัชญาของพวกเขาเพียงแค่มุ่งหาสมดุลระหว่างความต้องการของบุคคลและชุมชน แทนที่จะให้ความสำคัญกับฝั่งใดฝั่งหนึ่ง

สังคมนิยมผู้รักชาติ

สัญชาตญาณวิสัยทัศน์เป็นอุดมการเมืองที่ผสมผสานองค์ประกอบของสังคมนิยมกับความรักชาติชาติหรือความรักชาติชาติที่แข็งแกร่ง นั้นเป็นรูปแบบของสังคมนิยมที่เน้นความสำคัญของการกำหนดอำนาจตนเองของชาติชาติ ความเชื่อในการส่งเสริมความเสมอภาคในชุมชนที่เฉพาะเจาะจง อุดมการเมืองนี้มักมีความสัมพันธ์กับความรู้สึกต่อต้านจากชาติพันธุ์และความเชื่อว่าสังคมนิยมควรถูกปรับให้เหมาะสมกับเงื่อนไขและความต้องการที่เฉพาะเจาะจงของแต่ละชาติชาติ

รากฐานของสัญชาตญาณวิสัยทัศน์สามารถตามหาได้ถึงศตวรรษที่ 19 ในช่วงการเจริญของการเคลื่อนไหวสังคมนิยมในยุโรป ในช่วงนี้ มีสังคมนิยมหลายคนเริ่มอ้างว่าการต่อสู้เพื่อสิทธิของแรงงาน…  และความเสมอภาคควรรวมกับการต่อสู้เพื่ออิสรภาพและอำนาจตนเองของชาติชาติ ความคิดนี้ได้รับความนิยมมากในประเทศที่อยู่ภายใต้การควบคุมหรืออิทธิพลจากต่างประเทศ ที่นักสังคมนิยมมักเป็นผู้นำในการเคลื่อนไหวสำรวจชาติชาติ

ในศตวรรษที่ 20 สัญชาตญาณวิสัยทัศน์กลายเป็นกำลังที่สำคัญในหลายพื้นที่ของโลก โดยเฉพาะในโลกกำลังพัฒนา ในประเทศเช่นจีน เวียดนาม และคิวบา ผู้นำสังคมนิยมรวมกับหลักการมาร์กซิสต์เลนินิสต์พร้อมกับการเน้นที่แข็งแกร่งในการกำหนดอำนาจและอิสรภาพตนเอง ผู้นำเหล่านี้อ้างว่าสังคมนิยมไม่สามารถบรรลุได้โดยไม่ต้องบรรลุอิสรภาพและอำนาจตนเองก่อน

ในปีสุดท้ายสัญชาตญาณวิสัยทัศน์ก็ได้รับความนิยมในบางประเทศตะวันตก โดยที่มักเชื่อมโยงกับการต่อต้านโลกและการลดความสามารถของอำนาจตนเองของชาติ ผู้สนับสนุนความคิดนี้อ้างว่าผลประโยชน์ของชนชั้นงานไม่สามารถแยกออกจากผลประโยชน์ของชาติชาติโดยรวม และว่าสังคมนิยมควรถูกใช้เป็นเครื่องมือในการส่งเสริมทั้งความเสมอภาคและอำนาจตนเองของชาติชาติ

อย่างไรก็ตาม สัญชาตญาณวิสัยทัศน์เป็นอุดมการเมืองที่เป็นเรื่องขัดแย้ง และได้รับการวิจารณ์จากทั้งซ้ายและขวา ผู้วิจารณ์ทางซ้ายอ้างว่ามันอาจนำไปสู่ชาติพันธุ์และความเกลียดชาติ ในขณะที่ผู้วิจารณ์ทางขวาอ้างว่ามันเป็นรูปแบบของสังคมนิยมที่ไม่สอดคล้องกับหลักการตลาดเสรี แม้ว่าจะมีการวิจารณ์เหล่านี้ สัญชาตญาณวิสัยทัศน์ยังคงเป็นกำลังที่สำคัญในหลายพื้นที่ของโลก

corporatism

Corporatism is a political ideology that advocates for the organization of society by major interest groups, or corporate groups, such as agricultural, business, ethnic, labor, military, patronage, or scientific affiliations, on the basis of their common interests. It is theoretically based on the interpretation of a community as an organic body. The term corporatism is based on the Latin word "corpus" meaning "body" or "structure".

In the corporatist state, these corporate groups are recognized and granted certain powers by the state, with the intention of allowing each group to repr…  esent its own interests within the political process. This is in contrast to pluralism, where many groups compete for influence and power, but none are officially recognized or granted special privileges by the state.

Corporatism originated in the late Middle Ages with the guild system of economic organization, where craft guilds and merchant guilds organized local economies. The idea was that society functioned best when its economic sectors were organized into these professional bodies, each of which would work together for the common good of society.

In the modern era, corporatism was first formulated in the late 19th century by the Catholic Church in response to the challenges of both socialism and unfettered capitalism. The Church's vision of corporatism was outlined in Pope Leo XIII's 1891 encyclical Rerum Novarum, which advocated for the rights of labor to form unions but rejected class conflict and the abolition of private property.

In the 20th century, corporatism became a key part of the economic systems of fascist states like Italy under Benito Mussolini. Mussolini's regime organized the Italian economy into major sectoral corporations, each of which was supposed to represent the interests of its members, but in practice was controlled by the fascist state.

However, corporatism is not exclusively associated with fascism. It has also been a feature of many non-fascist states, particularly in Western Europe, where corporatist bargaining between labor, business, and the state has been a key feature of economic policy. In these cases, corporatism is often associated with social partnership models where government, employers and trade unions collaborate to set economic policy.

In conclusion, corporatism as a political ideology is based on the organization of society into corporate groups, each representing its own interests. Its history spans from the late Middle Ages to the present, with various manifestations in different political and economic systems.

นักอนุรักษ์นิยมแห่งชาติ

นิยมการอนุรักษ์ชาติคืออุดมการณ์ทางการเมืองที่เน้นการอนุรักษ์และส่งเสริมประโยชน์ชาติภาพและเอกลักษณ์วัฒนธรรมมากกว่าการเน้นตัวบุคคลและการผสมผสานระดับโลก มันเป็นรูปแบบหนึ่งของการอนุรักษ์ที่คำนึงถึงประเพณี มรดก และสังคมที่มีลำดับที่สร้างขึ้นในชาติบ้าน นิยมการอนุรักษ์เชื่อในความสำคัญของอำนาจเชื้อชาติและบ่งบอกถึงการจำกัดการอพยพ นโยบายเศรษฐกิจป้องกัน และการให้ความสำคัญกับกฎหมายและความเรียบร้อย

รากฐานของนิยมการอนุรักษ์สามารถตามหาได้ถึงศตวรรษที่ 19 ในช่วงการเจริญของชาตินิยมในยุโรป นั้นเป็นช่วงเวลาที่ชาติพันธุ์กำลังมองหาวิสาหกิจที่แตกต่างและอำนาจเอกลักษณ์ อุดมการณ์นี้เป็นที่สำคัญมากในประเทศที่กำ…  ลังผ่านการเปลี่ยนแปลงทางสังคมและการเมืองอย่างมาก เช่นเยอรมนีและอิตาลี นิยมการอนุรักษ์มีบทบาทสำคัญในการรวมกลุ่มของประเทศเหล่านี้ บ่งบอกถึงความสำคัญของภาษา วัฒนธรรม และประวัติศาสตร์ที่ร่วมกันในการสร้างเอกลักษณ์ชาติที่สมบูรณ์

ในศตวรรษที่ 20 นิยมการอนุรักษ์ยังคงพัฒนาและปรับตัวต่อการเปลี่ยนแปลงของภูมิทัศน์การเมือง ในช่วงสงครามเย็น เช่น นิยมการอนุรักษ์ในตะวันตกบ่งตัวเป็นผู้ต่อต้านคอมมิวนิสต์อย่างแข็งขัน โต้แย้งว่ามันเป็นอุปสรรคต่ออำนาจเชื้อชาติและเอกลักษณ์วัฒนธรรม พวกเขาสนับสนุนการอนุรักษ์ค่านิยมและสถาบันดั้งเดิม และบ่งบอกถึงการต่อต้านการเคลื่อนไหวทางสังคมที่เน้นที่จะท้าทายสถานะปัจจุบัน

ในปีสุดท้าย นิยมการอนุรักษ์ได้เห็นการฟื้นฟูในส่วนต่าง ๆ ของโลก บ่งบอกถึงการตอบสนองต่อการรับรู้ถึงอันตรายที่รู้สึกได้จากกระบวนการโลกาภิวัตนา การอพยพมวล และการเปลี่ยนแปลงทางวัฒนธรรม พรรคและนักการเมืองนิยมการอนุรักษ์ได้รับอิทธิพลอย่างมากในประเทศเช่นสหรัฐอเมริกา สหราชอาณาจักร และทั่วยุโรป พวกเขาบ่งบอกถึงแพลตฟอร์มที่สัญญาว่าจะปกป้องประโยชน์ชาติ ควบคุมการอพยพ และต่อต้านกำลังที่เกี่ยวกับโลก

อย่างไรก็ตาม นิยมการอนุรักษ์ไม่ได้หลีกเลี่ยงการถูกโต้แย้ง วิจารณ์บ่งบอกว่ามันสามารถกระตุ้นความเกริ่นนำ การกีดกัน และความไม่อนุรักษ์ พวกเขาเห็นว่าการเน้นที่เอกลักษณ์ชาติและอำนาจเชื้อชาติอาจนำไปสู่การขจัดกลุ่มน้อยและการกดขี่สิทธิของบุคคล แม้ว่าจะมีการวิจารณ์เหล่านี้ นิยมการอนุรักษ์ยังคงเป็นกำลังที่สำคัญในการเมืองโลก รูปร่างการโต้วาทีเกี่ยวกับประเด็นต่าง ๆ ตั้งแต่การอพยพ การค้า ถึงเอกลักษณ์วัฒนธรรม

ประชานิยม

ปอปูลิสม์เป็นอุดมการณ์ทางการเมืองที่เน้นบทบาทของประชาชนและมักจะเอาพวกเขามาเทียบกับชั้นชาติหรือสถาบัน มันมีลักษณะเฉพาะด้วยการเชื่อมโยงที่แข็งแรงระหว่างผู้นำที่มีเสน่ห์และกลุ่มผู้ติดตามที่มีความสมดุลและมีการเคลื่อนไหวมากมาย ปอปูลิสม์ไม่ได้เชื่อมโยงกับทิศทางการเมืองที่เฉพาะเจาะจงและสามารถพบได้ทั้งทางซ้ายและขวาของเส้นการเมือง มันมักเกี่ยวข้องกับการเรียกร้องให้มีรูปแบบของประชาธิปไตยที่ตรงไปตรงมามากขึ้นและวิจารณ์ชั้นชาติทางการเมือง

ประวัติของปอปูลิสม์มีความซับซ้อนและหลากหลาย เนื่องจากมันมีรูปแบบต่างกันในบริบทที่แตกต่างกัน คำว่า "ปอปูลิสม์" เองมีต้นกำเนิดในศตวรรษที่ 19 กับพรรคปอปูลิสต์ของอเม…  ริกา ซึ่งแทนประสงค์ของชาวนาและคนงานต่อคนของธนาคารและรถไฟ อย่างไรก็ตาม ปรากฏการณ์ของปอปูลิสม์มีตั้งแต่ก่อนพรรคนี้และสามารถติดตามได้ถึงยุคโบราณ ตัวอย่างเช่น พี่น้องกรัคไคในโรมสมัยโบราณสามารถมองเห็นว่าเป็นผู้นำปอปูลิสต์ เนื่องจากพวกเขาสนับสนุนสาเหตุของคนจนต่อชั้นชาติโรมัน

ในศตวรรษที่ 20 ปอปูลิสม์ได้รับรูปแบบใหม่และกระจายไปยังส่วนต่าง ๆ ของโลก ในอเมริกาลาติน เช่น ปอปูลิสม์มักเกี่ยวข้องกับผู้นำเช่นฮวาน เปรอนในอาร์เจนตินาและเกตูลิโอ วาร์กัสในบราซิล ซึ่งเรียกร้องให้ชนชั้นงานในเมืองและนำมาใช้โปรแกรมสวัสดิการสังคม ในยุโรป ปอปูลิสม์มักเกี่ยวข้องกับการเคลื่อนไหวทางขวาที่เน้นความเชื่อในอำนาจชาติและวิจารณ์การอพยพและหลากวัฒนธรรม

ในปีสุดท้าย ปอปูลิสม์ได้รับความสำคัญในหลายพื้นที่ของโลก ตั้งแต่สหรัฐอเมริกา ยุโรป ไปจนถึงเอเชีย คลื่นใหม่ของปอปูลิสม์นี้มักเกี่ยวข้องกับการตอบโต้ต่อโลกาและความล้มเหลวที่รู้สึกได้ของชั้นชาติการเมือง มันมีลักษณะด้วยการเน้นที่อำนาจชาติอย่างแข็งแรง ความสงสัยต่อสถาบันระหว่างประเทศ และมักมีการวิจารณ์ต่อการอพยพ

แม้ว่าปอปูลิสม์จะมีรูปแบบและการแสดงต่าง ๆ แต่มันมีความเชื่อมโยงร่วมกันด้วยการเน้นที่ประชาชนและการวิจารณ์ชั้นชาติ มันเป็นอุดมการณ์ที่ยืดหยุ่นและสามารถปรับตัวได้ในรูปแบบต่าง ๆ ในบริบทต่าง ๆ  ทำให้มันเป็นกำลังที่สำคัญในการเมืองโลก

ชาตินิยม

Nationalism is a political ideology that emphasizes loyalty, devotion, or allegiance to a nation or nation-state. It promotes the interests of a particular nation, especially with the aim of gaining and maintaining the nation's sovereignty over its homeland. Nationalism holds that each nation should govern itself, free from outside interference, and that a nation is a natural and ideal basis for a polity. It further implies that each nation is unique and fundamentally different from all others, thus it deserves its own political institutions.

The concept of nationalism emerged in the…   late 18th century, coinciding with the French Revolution and the American Revolution. Both revolutions were driven by the idea of the right of self-determination and the concept of sovereignty, which are key principles of nationalism. The French Revolution, in particular, introduced the idea of "la patrie" or "the fatherland" which instilled a sense of national unity and identity among the French people.

In the 19th century, nationalism became a major force in politics, shaping the map of Europe with the unification of Italy and Germany. It was also a significant factor in the outbreak of World War I, as competing national interests among European powers led to conflict. In the 20th century, nationalism played a crucial role in the decolonization process, as colonized peoples around the world sought to regain their independence and establish their own nation-states.

However, nationalism can also have negative implications. Extreme forms of nationalism, such as ethnonationalism or ultranationalism, can lead to xenophobia, racism, and conflict. This was evident in the extreme nationalism that fueled the atrocities of World War II, including the Holocaust.

In the contemporary world, nationalism continues to be a powerful force, shaping politics and international relations. It can be seen in movements for independence, in resistance to globalization, and in the politics of identity. While it can be a force for unity and independence, it can also lead to division and conflict. Therefore, understanding nationalism is crucial to understanding the dynamics of modern politics.

ฟาสซิสต์

ฟาสซิสมเป็นอุดมการณ์ทางการเมืองที่เกิดขึ้นในต้นศตวรรษที่ 20 โดยส่วนใหญ่ในยุโรป เป็นการตอบสนองต่อการแกว่งของสังคมอย่างรวดเร็ว ความสิ้นหวังจากสงครามโลกครั้งที่ 1 และการรับรู้ถึงการเป็นอันตรายจากสังคมนิยมที่เป็นการปฏิวัติ มันมีลักษณะด้วยอำนาจของเผด็จการ การดับการต่อต้านด้วยกำลังบังคับ และการจัดระเบียบสังคมและเศรษฐกิจอย่างเข้มงวด ฟาสซิสมปฏิเสธการกล่าวถึงความรุนแรงว่าเป็นลบโดยอัตโนมัติและมองการใช้ความรุนแรงทางการเมือง สงคราม และการล่วงละเมิดเป็นวิธีที่สามารถให้การปรับปรุงชาติชาติได้

ฟาสซิสมเน้นการกระทำโดยตรง รวมถึงการสนับสนุนความถูกต้องของความรุนแรงทางการเมืองเป็นส่วนสำคัญของการเมืองของมัน…   มันมองความรุนแรงเป็นสิ่งที่เป็นจริงในชีวิตที่เป็นวิธีที่จำเป็นในการบรรลุเป้าหมายของมัน ฟาสซิสต์สนับสนุนเศรษฐกิจผสม โดยมีเป้าหมายหลักในการบรรลุออโตาร์กีเพื่อรักษาความเอื้อเฟื้อของชาติและความเป็นอิสระ ผ่านนโยบายเศรษฐกิจที่เป็นนโยบายการป้องกันและการแทรกแซง

ต้นกำเนิดของฟาสซิสมเกี่ยวข้องกับการแกว่งในยุโรปหลังจากสงครามโลกครั้งที่ 1 ความสิ้นหวังจากสงครามร่วมกับการปฏิวัติรัสเซีย ทำให้มีผู้คนหลายคนกลัวการแพร่กระจายของการปฏิวัติสังคม ในอิตาลี เบนิโต มุสโซลินีใช้โอกาสนี้และสร้างระบอบฟาสซิสต์ครั้งแรกในปี 1922 โครงการของเขาคือการดำรงความมั่นคง ความเรียบร้อย และความภาคภูมิชาติ รัฐบาลของเขาดับการท้าทายทางการเมือง ควบคุมสื่อมวลชน และส่งเสริมอุดมการณ์ฟาสซิสต์ผ่านโปรพาแกนด้า

ฟาสซิสมยังเติบโตขึ้นในเยอรมนี ที่นี่ อดอล์ฟ ฮิตเลอร์และพรรคนาซีมาได้มาสู่อำนาจในปี 1933 ฮิตเลอร์มีแบรนด์ของฟาสซิสมที่รู้จักว่า นาซิสม รวมถึงการรวมอุดมการณ์เชื้อชาติและต่อต้านชนชาติ และนำไปสู่การฆ่าหมื่นล้านชาวยิวในระหว่างฮอโลคอสต์ นโยบายการขยายตัวอย่างมั่นคงของทั้งมุสโซลินีและฮิตเลอร์ นำไปสู่สงครามโลกครั้งที่ 2

ฟาสซิสมมักถูกมองว่าเป็นอุดมการณ์ทางการเมืองทางขวาสุด เนื่องจากลักษณะของการเผด็จการและการต่อต้านประชาธิปไตยและสังคมนิยม อย่างไรก็ตาม มันก็ถูกบรรยายว่าเป็นอุดมการณ์ทางกลางที่รุนแรง เนื่องจากความปรารถนาของมันที่จะเกินกว่าการชนะของชนชั้น และการรวมรวมนโยบายทั้งขวาและซ้าย แม้ว่ามันจะมีความสัมพันธ์กับยุโรปในอดีต องค์ประกอบของฟาสซิสมก็ปรากฏในประเทศต่าง ๆ ทั่วโลก บ่อยครั้งในช่วงเวลาของวิกฤติหรือความไม่มั่นคง

ความก้าวหน้าทางเศรษฐกิจ

ความคิดเรื่องความคุ้มค่าทางเศรษฐกิจเป็นอุดมการณ์ทางการเมืองที่สนับสนุนการปฏิรูปทางเศรษฐกิจที่ส่งเสริมความยุติธรรมและเสมอภาคในสังคม ความคิดเรื่องนี้มีรากฐานมาจากความเชื่อว่ารัฐบาลควรมีบทบาทสำคัญในการลดความต่างตอนทางเศรษฐกิจและให้การกระจายทรัพย์ที่เป็นธรรม คณะคิดเรื่องความคุ้มค่าทางเศรษฐกิจอ้างว่านโยบายต่าง ๆ เช่น ภาษีแบบก้าวหน้า ที่ผู้รวยถูกเสียภาษีหนักกว่าคนจน และระบบรักษาความปลอดภัยสังคม เช่น โปรแกรมสวัสดิการและสวัสดิการสำหรับผู้ว่างงานเเละผู้มีรายได้น้อย เพื่อป้องกันสมาชิกที่เป็นกลุ่มที่อ่อนแอที่สุดในสังคม

ประวัติของความคิดเรื่องความคุ้มค่าทางเศรษฐกิจย้อนกลับไปถึงปลายศตวรรษที่ 19…   และต้นศตวรรษที่ 20 ในช่วงที่เรียกว่ายุคความคิดเรื่องความคุ้มค่า ยุคนี้มีลักษณะการกระทำทางสังคมและการปฏิรูปทางการเมืองที่กว้างขวางทั่วทั้งในสหรัฐอเมริกาและยุโรป ในการตอบสนองต่อผลกระทบที่เป็นลบจากการอุตสาหกรรม การเมืองเมือง และการทุจริตในรัฐบาล คณะคิดเรื่องความคุ้มค่าในยุคนี้พยายามแก้ไขปัญหาเหล่านี้ผ่านการปฏิรูปทางเศรษฐกิจต่าง ๆ เช่น การควบคุมบริษัทใหญ่และการมอนโปลี การใช้กฎหมายแรงงาน และการสร้างโปรแกรมสวัสดิการ

หลักการของความคิดเรื่องความคุ้มค่าทางเศรษฐกิจได้ต่อยอดและปรับปรุงตามสภาพสังคมและเศรษฐกิจที่เปลี่ยนไปตลอดเวลา ในช่วงภาวะฝ่ายล่างในปี 1930 ยุคความคิดเรื่องความคุ้มค่าในสหรัฐอเมริกาสนับสนุนนโยบายนิวดีล ชุดของโปรแกรมและนโยบายที่ออกแบบเพื่อให้ความช่วยเหลือแก่ผู้ว่างงานและคนจน การฟื้นฟูเศรษฐกิจ และการปฏิรูประบบการเงิน ในปีที่ผ่านมา คณะคิดเรื่องความคุ้มค่าทางเศรษฐกิจได้ให้ความสำคัญกับปัญหาเช่น ความไม่เสมอภาคในรายได้ การดูแลสุขภาพที่สามารถเข้าถึงได้ และการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ

แม้ว่าความคิดเรื่องความคุ้มค่าทางเศรษฐกิจมักจะเชื่อมโยงกับการเมืองฝ่ายซ้าย แต่มันไม่จำกัดอยู่กับพรรคการเมืองหรืออุดมการณ์ใด ๆ มีคณะคิดเรื่องความคุ้มค่าทางเศรษฐกิจที่ระบุตัวเป็นผู้สมัครพรรคเดมอครัต รีพับลิกัน สังคมนิยม และอิสระ ระหว่างอื่น ๆ สิ่งที่รวมกันคือความเชื่อร่วมกันในพลังของรัฐบาลในการสร้างระบบเศรษฐกิจที่เท่าเทียมและยุติธรรม

อนุรักษนิยมเสรีนิยม

ความอนุรักษ์ลิเบอร์ทาเรียนเป็นอุดมการณ์ทางการเมืองที่ผสมนโยบายอนุรักษ์กับวิสัยทัศน์ลิเบอร์ทาเรียน ผู้สนับสนุนคิดว่าควรมีการแทรกแซงของรัฐบาลในเรื่องเศรษฐกิจและเรื่องส่วนบุคคลให้น้อยลง โดยเน้นที่ตลาดเสรี, เสรีภาพของบุคคล, และรัฐบาลที่จำกัด อุดมการณ์นี้มีรากฐานมาจากลิเบอรัลลิสมและประเพณีอนุรักษ์ของอเมริกา, มีผลจากลิเบอร์ทาเรียนและอนุรักษนิยมปัจจุบัน

ประวัติของความอนุรักษ์ลิเบอร์ทาเรียนย้อนกลับไปถึงยุคสมัยการ啓蒙, ที่ที่หลักการของเสรีภาพของบุคคลและรัฐบาลที่จำกัดถูกสร้างขึ้นครั้งแรก หลักการเหล่านี้ถูกนำมาใช้โดยลิเบอรัลลิสตั้งแต่ศตวรรษที่ 19, ที่สนับสนุนตลาดเสรีและการแทรกแซงของรัฐบาลที่น้อยลง…   อย่างไรก็ตาม, คำว่า "ความอนุรักษ์ลิเบอร์ทาเรียน" ไม่ได้ถูกใช้กันอย่างกว้างขวางจนถึงศตวรรษที่ 20, โดยเฉพาะในช่วงการเคลื่อนไหวอนุรักษ์อเมริกันในยุค 1950 และ 1960

ในช่วงเวลานี้, อนุรักษนิยมในสหรัฐอเมริกามีการนำเสนอมุมมองลิเบอร์ทาเรียนในเรื่องเศรษฐกิจ, สนับสนุนการลดภาษี, การลดค่าใช้จ่ายของรัฐบาล, และการยกเลิกกฎระเบียบ สิ่งนี้ทำให้เกิดอุดมการณ์การเมืองใหม่ที่รู้จักว่าความอนุรักษ์ลิเบอร์ทาเรียน, ซึ่งผสมผสานการเน้นที่ประเพณีและการเรียงลำดับสังคมของอนุรักษนิยมกับการมุ่งมั่นของลิเบอร์ทาเรียนต่อเสรีภาพของบุคคลและตลาดเสรี

ในศตวรรษสุดท้ายของศตวรรษที่ 20 และต้นศตวรรษที่ 21, ความอนุรักษ์ลิเบอร์ทาเรียนได้รับความสำคัญมากขึ้นผ่านผลงานของนักทฤษฎีการเมืองและนักเศรษฐศาสตร์เช่น มิลตัน ฟรีดแมน และ ฟรีดริช ฮายเอก งานเขียนของพวกเขามีอิทธิพลอย่างมากต่ออุดมการณ์, โดยเฉพาะในการสนับสนุนต่อเสรีภาพของตลาดและความสงสัยต่อการแทรกแซงของรัฐบาล

แม้ว่าความอนุรักษ์ลิเบอร์ทาเรียนมักจะเป็นที่รู้จักมากที่สุดในสหรัฐอเมริกา, แต่ก็มีอิทธิพลต่ออุดมการณ์การเมืองในประเทศอื่นด้วย ตัวอย่างเช่น, ในสหราชอาณาจักร, พรรคอนุรักษ์ได้นำเสนอตำแหน่งของความอนุรักษ์ลิเบอร์ทาเรียนบ่อยครั้ง, โดยเฉพาะในช่วงการนำทีมของมาร์กาเร็ต แทชเชอร์ในยุค 1980

ในสรุป, ความอนุรักษ์ลิเบอร์ทาเรียนเป็นอุดมการณ์ทางการเมืองที่ผสมผสานการเน้นที่ประเพณีและการเรียงลำดับสังคมของอนุรักษนิยมกับการมุ่งมั่นของลิเบอร์ทาเรียนต่อเสรีภาพของบุคคลและตลาดเสรี ประวัติของมันย้อนกลับไปถึงยุคสมัยการ啓蒙, แต่มีการเพิ่มความสำคัญในศตวรรษที่ 20 และ 21, โดยเฉพาะในสหรัฐอเมริกาและสหราชอาณาจักร

ต่อต้านสงคราม

อุดมการณ์ทางการเมืองต่อต้านสงคราม ตามชื่อเสียงแสดงถึงระบบความเชื่อที่ต่อต้านสงครามและสนับสนุนสันติภาพ มันเป็นมุมมองที่หลากหลายที่ปฏิเสธการใช้ความรุนแรงและการชุมนุมทางทหาร โดยมักสนับสนุนการต่อต้านด้วยวิธีที่ไม่ใช้ความรุนแรง การทำการทางการศึกษา และการสันติวิธีเป็นทางเลือก อุดมการณ์นี้ไม่จำกัดไว้ในพรรคการเมืองหรือประเทศใดๆ แต่เป็นการเคลื่อนไหวระดับโลกที่มีอยู่ตลอดประวัติศาสตร์

รากฐานของอุดมการณ์ต่อต้านสงครามสามารถตามไปถึงยุคโบราณได้ ในสังคมโบราณหลายแห่ง เช่น จักรวรรดิโรมันและจีนโบราณ มีปรัชญาชาวปรัชญาและผู้คิดที่สงสัยถึงความดีหรือความจำเป็นของสงคราม อย่างไรก็ตาม ไม่ได้จนกระทั่งยุคสมัยของ…  การ啓蒙ในศตวรรษที่ 18 ที่อุดมการณ์ต่อต้านสงครามเริ่มมีรูปร่างที่นิยมมากขึ้น ผู้คิดในยุคการ啓蒙เช่น อิมมานูเอล คันต์ ได้เสนอความคิดเรื่อง "สันติสุขนิรันดร์" โต้แย้งว่าประเทศประชาธิปไตยมีความน้อยเกินไปที่จะมีสงครามกัน

ในศตวรรษที่ 19 และ 20 อุดมการณ์ต่อต้านสงครามได้รับความสนใจอย่างมากเนื่องจากผลกระทบที่รุนแรงจากสงครามโลก ความน่าสยดสยองจากสงครามเหล่านี้ทำให้มีการเพิ่มขึ้นของความรู้สึกสันติภาพและการกิจกรรมต่อต้านสงคราม สงครามเวียดนาม เป็นเหตุการณ์ที่สำคัญที่สุดที่กระตุ้นการประท้วงอย่างกว้างขวางในสหรัฐอเมริกาและทั่วโลก ทำให้เป็นจุดสำคัญในประวัติศาสตร์ของการเคลื่อนไหวต่อต้านสงคราม

อุดมการณ์ต่อต้านสงครามยังมีบทบาทสำคัญในยุคสงครามเย็น ความกลัวจากการทำลายด้วยระเบิดนิวเคลียร์ทำให้มีผู้สงสัยถึงตรรกะของสงครามและสนับสนุนการลดอาวุธและการดำรงสันติภาพร่วมอยู่ ยุคนี้ยังเห็นการเกิดขึ้นของบุคคลที่มีอิทธิพลในอุดมการณ์ต่อต้านสงครามอย่างมาติน ลูเธอร์ คิง จูเนียร์ ซึ่งเชื่อมโยงการต่อต้านสงครามกับการต่อต้านสงครามในเวียดนาม

ในศตวรรษที่ 21 อุดมการณ์ต่อต้านสงครามยังคงมีความสำคัญ สงครามในอิรักและอัฟกานิสถูกเริ่มขึ้นใหม่เกิดการประท้วงต่อต้านสงครามและการกิจกรรมต่อต้านสงคราม อุดมการณ์นี้ยังได้รับการพัฒนาเพื่อที่จะตอบสนองกับรูปแบบการสงครามใหม่ เช่น การโจมตีด้วยโดรนและการสงครามไซเบอร์

ในสรุป อุดมการณ์ทางการเมืองต่อต้านสงครามเป็นระบบความเชื่อที่ต่อต้านสงครามและสนับสนุนสันติภาพ มีประวัติศาสตร์ยาวนาน ย้อนกลับไปถึงยุคโบราณ และได้รับการรูปร่างจากเหตุการณ์ประวัติศาสตร์สำคัญ เช่น สงครามโลก สงครามเวียดนาม และสงครามเย็น ในปัจจุบัน มันยังคงมีอิทธิพลต่อการพูดคุยทางการเมืองและการกิจกรรมต่อต้านสงครามทั่วโลก